Blog - Het onbetrouwbare geheugen
Gjalt Jellesma - voorzitter BOinK
Kinderopvangtotaal
In 1985, 20 jaar voor de invoering van de Wet kinderopvang werd de AMVB (Algemene Maatregel van Bestuur)aangenomen. Hierin werden een aantal kwaliteitskenmerken van de kinderopvang, zoals groepsgrootte, verhouding tussen kinderen en pedagogisch medewerkers en vierkante meters geregeld. Het is opvallend dat we nu 36 jaar later nog steeds over dezelfde begrippen spreken als we het over de kwaliteit van de kinderopvang hebben. Is er dan helemaal geen sprake van enige innovatie? Natuurlijk wel, de medewerker heette eerst juffie daarna leidster vervolgens pedagogisch medewerker en nu is het politiek correct om ze pedagogisch professional te noemen. Ik zeg het schetsend maar het is wel degelijk belangrijk omdat de naam een weerspiegeling is van de mate waarin het werk in de kinderopvang serieus wordt genomen. En zo bleek de afgelopen dagen maar weer, het viel niet mee om in de media bij het nieuws over het afschaffen van de quarantaineplicht ergens het woord kinderopvang te vinden.
In 2004 nadat de Wet kinderopvang was aangenomen ontstond er een behoorlijke paniek. De Tweede Kamer had in haar vastberaden voornemen een wet aangenomen waarbij de kinderopvang als proefkonijn werd gebruikt. De wet kende nauwelijks enige bescherming waar het ging om het vastleggen van kwaliteit. Het, en dat kunnen we nu wel zeggen, blinde geloof van de meerderheid van de Kamer in de verbluffende opbrengsten van marktwerking maakte dat immers overbodig. De toenmalige minister Aart-Jan de Geus deed een klemmend beroep op ook toen twee Branchepartijen en BOinK om nog voor de invoering van de wet met een kwaliteitskader te komen. Nou was het zo dat het ministerie van SZW weldegelijk tot het moment van de behandeling in de Kamer uitgebreid met de sector had gesproken over allerlei kwaliteitskenmerken. Na de kaalslag die in de Tweede Kamer had plaatsgevonden restte er slecht nog enkele maanden om met een redelijk gebalanceerd kwaliteitsvoorstel te komen. U begrijpt het al, we grepen terug op de AMVB en uiteindelijk was de beste omschrijving nog een aangeklede AMVB versie anno 2005.
De meeste aanpassingen op de Wet kinderopvang in de daaropvolgende jaren betroffen veranderingen in de financiën, uren et cetera. Maar het bouwwerk van kwaliteitskenmerken veranderde nauwelijks. Zelfs de poging tijdens Staatssecretaris Dijksma om de kwaliteit van de gastouderopvang wat te verhogen strandde in het kabinet. Het rapport van de Commissie Gunning met als aanleiding ‘Het Hofnarretje’ gaf de impuls aan wat uiteindelijk de Wet IKK is gaan heten. En laat het duidelijk zijn dat waar het gaat om de beoogde kwaliteitsimpuls heeft de wet gewerkt. Tegelijkertijd is er op de vertaling van het Convenant gesloten door FNV, BK en BOinK en later onderschreven door BMK en VWO van alles aan te merken. Waarbij helaas in een aantal gevallen zowel in de wettekst als in de toezicht kader teksten staan die haaks staan op de uitgangspunten van het Convenant. Het geheugen is onbetrouwbaar maar de tijdslijn klopt. Laten we daarom voldoende tijd nemen voor een serieuze evaluatie van de Wet IKK waarbij de uitkomst niet al van te voren vaststaat.
Deze column is met toestemming overgenomen van Kinderopvangtotaal.
Meer over de Wet IKK