Volkskrant: ‘De bedrijfscrèche is een uitstervend fenomeen: terecht?’
Volkskrant
Bij weinig bedrijven zie je nog kinderen door het kantoorpand hollen, ontdekken we als we in de materie duiken. De bedrijfscrèche, groot in de jaren tachtig en negentig, is inmiddels een uitstervend fenomeen. ‘Dat komt enerzijds door gunstige subsidieregelingen voor werkende ouders vanuit de overheid en anderzijds omdat een kinderdagverblijf aan strenge regelgeving moet voldoen’, zegt Gjalt Jellesma, voorzitter van BOinK, de belangenvereniging voor ouders in de kinderopvang. Even een kopieerhok ombouwen tot kinderdagverblijf, mag niet meer.
De Kinderkeet van het AMC is een van de weinige onvervalste bedrijfscrèches. Toen het ziekenhuis in 1983 naar Zuidoost verhuisde, was daar nog niets, vertelt leidinggevende Petra Schaefers. ‘Het ziekenhuis stond midden in een weiland, dus het ziekenhuispersoneel met kinderen had een probleem. Door een actie van ouders werd er in een bouwkeet een kinderdagverblijf gestart.’ Een geslaagd experiment, want inmiddels is de opvang verspreid over twee gebouwen en kunnen er 72 kinderen terecht.
Constructies zoals op het Mediapark in Hilversum zijn er ook. Vier omroepen begonnen daar in de jaren tachtig Media Kinderopvang, zodat televisiemakers die op het Mediapark werken daar hun kroost kunnen onderbrengen in groepen die namen dragen als ‘zappers’, ‘spotlights’ en ‘acteurtjes’.
Waarom bieden bedrijven het aan?
Het is een manier om werknemers aan je te binden. Vooral op momenten dat het goed gaat met de economie en het lastig is om personeel te vinden, komen bedrijven met gunstige secundaire arbeidsvoorwaarden. Een daarvan is het regelen van kinderopvang.
Echte bedrijfscrèches, zoals bij het AMC, zie je nog weinig. ‘In-huis-crèches’ komen nog wel af en toe voor. Dit type opvang wordt niet door het bedrijf zelf geregeld, maar door een grotere professionele kinderopvangorganisatie. ‘We merken dat, nu het economisch goed gaat, er vanuit de bedrijvenkant langzamerhand meer interesse komt voor ‘in-huis-kinderopvang’, zegt Nicole Krabbenborg, directeur van kinderopvangorganisatie Kindergarden. ‘Goed personeel vinden en die behouden is iets wat bij veel bedrijven nu hoger op de agenda staat. We zijn nu in gesprek met wat ziekenhuizen en maken voor een ander bedrijf een plan om zoiets op te zetten.’
Werkt het?
Voor sommige branches werkt het. In de zorg bijvoorbeeld, waar het personeel te maken heeft met ochtend- en avonddiensten. Zo heeft De Kinderkeet van het AMC ruimere openingstijden dan de meeste andere crèches: je kunt er je kinderen al om half 7 ’s ochtends brengen en hoeft ze pas om 7 uur ’s avonds weer op te halen. ‘We houden er ook rekening mee dat diensten van het AMC-personeel kunnen uitlopen’, zegt Schaefers. ‘Eens in de zoveel tijd hebben onze pedagogisch medewerkers de ‘uitloopdienst’. Dat houdt in dat diegene langer blijft, als nog niet alle kinderen zijn opgehaald.’
Ook op het Mediapark zijn ze flexibel. ‘Tijdens grote evenementen zie je dat met name de papadagen komen te vervallen’, zegt eigenaar Nina Hogenboom. ‘Vaders moeten dan bijvoorbeeld draaien bij de Olympische Spelen of het WK Voetbal. We krijgen dan vaak de vraag of kinderen een dagje extra mogen komen en gaan daar soepel mee om.’
De ervaringsdeskundige?
De kinderen van Jellesma van Boink gingen midden jaren negentig naar het kinderdagverblijf bij hogeschool InHolland, waar zijn partner studeerde. ‘Destijds was het een uitkomst’, zegt hij. ‘Er was toen nog geen kinderopvangtoeslag vanuit de overheid. Opvang voor een kind kostte me 17.500 gulden per jaar. Bij InHolland werd het vanuit de werkgever geregeld en was het een fractie daarvan.’
‘Maar nu een bedrijfscrèche niet meer goedkoper is dan reguliere opvang zie ik nog weinig voordelen’, zegt Jellesma. ‘Bij de keuze voor goede kinderopvang spelen drie factoren mee: locatie, locatie en locatie. In Nederland proberen we de tijd die een kind doorbrengt op de opvang meestal te beperken tot 8 à 9 uur. Dat doen we door de ene ouder te laten brengen en de ander te laten halen. Daarnaast moeten de meeste ouders er niet aan denken ’s ochtends drie kwartier met hun kind in de auto te zitten of je baby mee te nemen in het openbaar vervoer. Je kroost even laten ophalen door een buurvrouw wordt ook lastiger en als je ziek bent, zit je er niet per se op te wachten om je zwetend, rillend of hoestend heen en terug door de file te begeven.’
Gidsoordeel?
Sympathiek is het zeker, als een bedrijf meedenkt met de kinderopvang. Maar voor het binden van personeel is het zelf mogen indelen van werktijd in deze tijd van grote crèchedichtheid waarschijnlijk doeltreffender. Enkele uitzonderingen daargelaten natuurlijk: voor werknemers in bijvoorbeeld de zorg en media, waar de werktijden afwijken van die van veel andere branches, kan een bedrijfscrèche een verademing zijn.
Dit is een artikel van Volkskrant